اختلالات گوارشی، که از شایعترین شکایات جسمی هستند، نمونهای از ارتباط روان با سلامت جسمانی بهشمار میآیند. تخمین زده میشود که حدود 7 تا 12 درصد تمام مراجعات به پزشکان به علائم و اختلالات گوارشی مربوط است. از اینرو، در پژوهش حاضر، به بررسی اثربخشی شناختدرمانیِ مبتنی چکیده کامل
اختلالات گوارشی، که از شایعترین شکایات جسمی هستند، نمونهای از ارتباط روان با سلامت جسمانی بهشمار میآیند. تخمین زده میشود که حدود 7 تا 12 درصد تمام مراجعات به پزشکان به علائم و اختلالات گوارشی مربوط است. از اینرو، در پژوهش حاضر، به بررسی اثربخشی شناختدرمانیِ مبتنی بر ذهنآگاهی بر تنظیم شناختی ـ هیجانی و انعطافپذیری شناختی بیماران گوارشی پرداخته شده است. روش پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون ـ پسآزمون با گروه کنترل نامعادل بود که نمونه آن از 30 نفر (15 نفر برای گروه آزمایش و 15 نفر برای گروه کنترل) تشکیل گردید که به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. سپس، اعضای گروه آزمایشی به مدت 8 جلسه تحت شناختدرمانی مبتنی بر ذهنآگاهی قرار گرفتند، اما گروه کنترل هیچگونه درمانی دریافت نکردند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامههای تنظیم شناختی ـ هیجانی (CERQ) و انعطافپذیری شناختی (CFQ) بود. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که تفاوت بین دو گروه آزمایش و کنترل در مورد تنظیم شناختی ـ هیجانی معنادار بود (05/0P<). همچنین، بررسی تفاوت بین گروههای آزمایش و کنترل در مورد انعطافپذیری شناختی هم از نظر آماری معنادار بود (05/0P<). بهطور کلی، شناختدرمانیِ مبتنی بر ذهنآگاهی اثر قابل توجهی بر نمرۀ کل تنظیم شناختی ـ هیجانی و انعطافپذیری شناختی بیماران گذاشت.
پرونده مقاله