چکیده: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر توانبخشی شناختی کنترل مهاری بر دو کارکرد اجرایی گرم: خطرپذیری، و درک زمان، در کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیشفعالی انجام شد. طرح پژوهش از نوع نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون، و پیگیری با گروه کنترل بود. تعداد 30 دانشآمو چکیده کامل
چکیده: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر توانبخشی شناختی کنترل مهاری بر دو کارکرد اجرایی گرم: خطرپذیری، و درک زمان، در کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیشفعالی انجام شد. طرح پژوهش از نوع نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون، و پیگیری با گروه کنترل بود. تعداد 30 دانشآموز دختر و پسر ۷ تا ۱2 سال مقطع ابتدایی که در سال تحصیلی 1401-1400 در شهر تهران مشغول به تحصیل بودند و تشخیص اختلال نقص توجه/ بیشفعالی را داشتند با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. برای جمعآوری دادهها، از پرسشنامه اسنپ IV، تکلیف رایانهای سنجش خطرپذیری بارت (BART)، و تکلیف رایانهای بازتولید زمان استفاده شد و برای تجزیه و تحلیل دادهها روش تحلیل واریانس آمیخته با اندازهگیری مکرر به کار رفت. نتایج نشان دادند که در عملکرد گروه آزمایش و گروه کنترل در مؤلفة خطرپذیری و در تکلیف فواصل زمانی بلند مدت از مولفة درک زمان، تفاوت وجود دارد (05/0P<) اما در تکلیف فواصل زمانی کوتاه مدت، بین دو گروه تفاوت معنادار مشاهده نشد. در مجموع چنین بهدست آمد که تکالیف رایانهای ساختاریافته با هدف تقویت مهار تداخل و پاسخ، در دانشآموزان مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیشفعالی، به بهبود دو کارکرد اجرایی گرم یعنی خطرپذیری و درک زمان (فواصل زمانی بلندمدت) کمک میکند.
پرونده مقاله