نقش انگیزش اشتهایی مردان و زنان در بازداری از نشانه های غذایی
محورهای موضوعی :
1 - دانشگاه علم و فرهنگ
کلید واژه:
چکیده مقاله :
منظور از انگیزشِ اشتهایی، کشانندة خوردن برای لذت بردن در حالتی است که فرد گرسنه نباشد. پژوهش حاضر با هدف مقایسة زنان و مردانِ دارای انگیزش اشتهاییِ زیاد و کم، از نظر میزان بازداری از نشانه های غذایی انجام شد. این پژوهش با استفاده از طرح علّی ـ مقایسه ای انجام گرفت. به این صورت که با بررسی میزان انگیزش اشتهاییِ 1300 نفر از دانشجـویـان داوطلـب از طریـق مقیـاس قـدرت غـذا (PFS)، 59 نفر از زنان و مردان سالم و دارای وزن طبیعی انتخاب شدند و پـس از بررسی، در دو گروه دارای انگیزش اشتهاییِ زیاد و کم، جای داده شدند. میزان بازداری این افراد به وسیلة تکلیف برو/ نرو در تصاویر غذایی و غیرغذایی اندازه گیری شد. آزمون تحلیل واریانس عاملی نشان داد که زنانِ دارای انگیزش اشتهاییِ زیاد در تصاویر غذایی، در مقایسه با تصاویر غیرغذایی، خطای «نروی» بیشتری دارند. کمتربودن بازداری در زنانِ دارای انگیزش اشتهاییِ زیاد ممکن است به دلیل تحریک بیشترِ انگیزشِ اشتهایی آنها در رویارویی با نشانه های غذایی باشد.
Appetitive motivation is the drive to eat to obtain pleasure in the absence of hunger. The present study aimed to compare women and men with high and low appetitive motivation in terms of inhibition to food cues. Utilizing a causal-comparative design, fifty-nine healthy and normal weight students with high and low scores in the Power of Food Scale (PFS), who were selected from 1300 students, performed a go/no-go task of food and non-food related pictures to measure inhibition. Factorial ANOVA showed that women with high appetitive moti-vation had higher commission errors in expo-sure to food pictures than non-food pictures. Decreased inhibition in women with high appetitive motivation could be the result of food cues that overstimulate appetitive motivation. -