پیش بینی کیفیت روابط زناشویی بر اساس باورهای ارتباطی و خلاقیّت هیجانی
محورهای موضوعی :محبوبه امین 1 , علی اکبر سلیمانیان 2 , احمد حیدرنیا 3
1 - دانشگاه بجنورد
2 - دانشگاه بجنورد
3 - دانشگاه بجنورد
کلید واژه:
چکیده مقاله :
هدف پژوهش حاضر پیش بینی کیفیت روابط زناشویی براساس باورهای ارتباطی و خلاقیّت هیجانی است. در این پـژوهش تـوصیفی ـ همبستگی، 327 نـفر از فرهنگیانِ متأهل از طریق نمونه گیری طبقه ای انتخاب شدند و پرسشنامه های سازگاری زوجی اصلاح شده (RDAS)، باورهای ارتباطی (RBI)، و خلاقیت هیجانی (ECI) را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با روش همزمان، تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها نشان دادند که خلاقیّت هیجانی رابطة مثبت و معناداری با کیفیت روابط زناشویی دارد. از میان خرده مقیاس های باورهای ارتباطی، باور به مخرب بودن مخالفت، و باور به عدم تغییرپذیری همسر، رابطة منفی و معنادار با کیفیت روابط زناشویی دارند. همچنین، هر سه متغیر قادر به پیش بینی کیفیت روابط زناشویی هستند. با توجه به نتایج این پژوهش می باید به ضرورت توجه به باورهای ارتباطی، خلاقیّت هیجانی، استفاده از برنامه های آموزشیِ مناسب در جهت تصحیح باورهای ناکارآمد، و آگاهی و تنظیم هیجانی برای افزایش کیفیت روابط زناشویی تأکید کرد.
Abstract Hope and self-efficacy might play a constructive and important role in the sub-stance abuse recovery process and prevention of repeated lapses in the process of therapy. This research has been conducted with the aim of the examination of such a role by comparing hope and self-efficacy of addicts in mainten-ance methadone therapy who were without lapses and those with repeated lapses. This re- search was a causal-comparative design study. The population of the research consisted of all the addicts referred to the maintenance metha- done therapy centers of Khorramabad city in the first half of 1394 (2015). For this purpose, one group of 40 patients with repeated lapses and another group of 40 patients without lap-ses were selected by convenience sampling. They were asked to fill Hope and Self-Effi- cacy Questionnaires. Results of analysis of variance indicated that although the scores of hope were high in these two groups, there was no significant difference between them in this variable, and they were significantly different only in self-efficacy. It could be concluded that, in order to gain positive and maintaining therapeutic outcomes, in addition to high levels of hope, high levels of self-efficacy are also necessary.