تقلیل اثر مُدالیتة حسی بر ادراک زمان
محورهای موضوعی :محمدعلی نظری 1 , حسن صبوری مقدم 2 , رضا خسرو آبادی 3 , حسین سپاسی مقدم 4 * , سید شهریار عرب 5
1 - دانشگاه تبریز
2 - دانشگاه تبریز
3 - دانشگاه شهید بهشتی
4 - دانشگاه تبریز
5 - دانشگاه تربیت مدرس
کلید واژه:
چکیده مقاله :
در حیطة سایکوفیزیک، در مورد اینکه هنگام ارائة یک محرک تکراری، چه عاملی باعث انقباض زمان و هنگام ارائة یک محرک غیرتکراری یا تازه، چه عاملی باعث انبساط زمان می گردد، تبیین روشنی از سهم ویژگی‌های زمانی و غیرزمانی عرضه نشده است. در این پژوهش، با بررسی 48 آزمودنی در قالب 3 آزمایش، تلاش گردید تا در مقابل ویژگی‌های غیرزمانی، نقش خالص ویژگی‌های زمانی که کمتر مورد توجه قرار گرفته است، مورد بررسی قرار گیرد. در آزمایش 1 و 3، داده ها به وسیلة تحلیل واریانس با اندازه های مکرر روی داده های «تکلیف ادبال زمان» بررسی شدند و در آزمایش 2 نیز داده ها به کمک تابع روانسنجی افتراق زمان، تحلیل گردیدند. آزمایش 1 نشان داد که با اِعمال تغییر روی ویژگی های زمانی بین محرک های تکراری ـ غیرتکراری و به کمک کمکردن دخالتِ ویژگی های غیرزمانی، میتوان تنها در سیستم شنوایی و در یک محدودة تقریبی از آستانة افتراق، به ترتیب باعث انقباض و انبساط زمان شد. در آزمایش 2، محاسبات تکمیلی برای اصلاح برآورد اندازة مناسب آستانه انجام گردید. آزمایش 3 نشان داد که با اِعمال تغییرات مناسب در آستانة افتراق، می توان همزمان در هر دوی این مدالیته ها به صورت همسو، اثرهای مرتبط با تکراری/ غیرتکراری بودن محرک بر ادراک زمان را ایجاد کرد.
In psychophysics domain, various factors have been studied as the main account of the time contraction after stimulus repetition and the time expansion after a novel stimulus; however, there is no clear explanation about the amount of involvement of temporal and non-temporal features. In this study, 48 sub-jects participated in 3 experiments in which the purer role of temporal properties of stimului were examined. Data were provided by a tem-poral oddball paradigm and the analysis was implemented by repeated measures analysis of variance in experiments 1 and 3. In experiment 2, a psychometric function was used to deter-mine the modified estimations in temporal pro-cessing system. Findings showed that despite removing the non-temporal change in expe-riment 1, the temporal change between repea-ted/non-repeated stimuli can produce time con-traction and dilation respectively. The result was only for the auditory system. In experi-ment 2, an efficient threshold for temporal oddball was suggested. Using the updated threshold, experiment 3 revealed concordant repeated/non-repeated effects on time percep-tion in both modalities.